Promocje na Black Friday stały się kluczowymi wydarzeniami w kalendarzu sprzedażowym wielu sklepów internetowych. Przyciągają one rzesze klientów, oferując atrakcyjne rabaty i oferty specjalne. Jednak, aby przeprowadzić te promocje zgodnie z prawem, przedsiębiorcy muszą spełnić określone wymogi prawne. W niniejszym artykule omówimy, na co należy zwrócić szczególną uwagę przy organizacji takich akcji promocyjnych.
Podczas organizacji akcji promocyjnej przedsiębiorca powinien opracować dla niej regulamin, który określi prawa i obowiązki zarówno organizatora, jak i uczestników. Regulamin promocji nie jest wymogiem prawnym, jednak jest to zalecane, ponieważ dobrze skonstruowany i przejrzysty dokument chroni interesy przedsiębiorstwa (zwłaszcza w przypadku sporów z uczestnikami lub postępowań wszczętych przez Prezesa UOKiK) oraz uczestników, zapewniając im należne prawa.
Regulamin akcji promocyjnej powinien zawierać następujące elementy:
Ważne jest, aby regulamin nie zawierał postanowień, które mogłyby zostać uznane za klauzule niedozwolone. Przygotowując regulamin warto porównać projektowane zapisy z wzorcami uznanymi za niedozwolone, dostępnymi w Rejestrze klauzul niedozwolonych prowadzonym przez Prezesa UOKiK.
Jeżeli chcesz zorganizować konkurs na Black Friday zapoznaj się z naszym artykułem Co powinien zawierać regulamin konkursowy?
"Regulamin promocji to z jednej strony rzecz oczywista, a z drugiej najczęstszy powód problemów sprzedawców online. Wynika to z tego, że sklepy często korzystają z kiepskiej jakości wzorów regulaminów, które nie są dostosowane do mechaniki konkretnej promocji." ¬ Damian Sawicki, radca prawny
{{widget33}}
Gdy przedsiębiorca sprzedaje produkty lub usługi w obniżonej cenie i jednocześnie informuje o tej obniżce, ma obowiązek podać w bezpośrednim sąsiedztwie aktualnej ceny również informację o najniższej cenie danego produktu lub usługi w okresie 30 dni przed wprowadzeniem obniżki.
Obowiązek dotyczy prezentowania obniżek we wszelkich miejscach sprzedaży (np. w sklepach stacjonarnych, sklepach internetowych), świadczenia usług, reklamy (w tym przez influencerów).
Informacje o obniżce i najniższej cenie z 30 dni przed obniżką powinny być prezentowane z uwzględnieniem poniższych zasad:
Okres odniesienia dla obliczenia najniższej ceny z 30 dni przed obniżką obejmuje 30 dni kalendarzowych następujących ciągiem po sobie. Ostatnim dniem tego okresu jest dzień poprzedzający dzień, w którym po raz pierwszy można było kupić towar lub usługę w cenie obniżonej. Termin ten jest stały i nie ulega zmianie jeżeli promocja nie ulega zmianom, nawet jeżeli jest dłuższa niż 30 dni.
Dla ustalenia okresu odniesienia nie ma znaczenia, czy w tym terminie towar był dostępny, kiedy nastąpiło poinformowanie o obniżce lub przygotowanie materiałów marketingowych, ani do kogo promocja była skierowana (np. wyłącznie do kobiet z uwagi na dzień kobiet, posiadaczy karty lojalnościowej).
Przedsiębiorca musi ustalić cenę odniesienia, którą jest najniższa cena z 30 dni przed wprowadzeniem obniżki. Przedsiębiorca ustalając cenę odniesienia nie powinien brać pod uwagę czy ktokolwiek dokonał zakupu, przez jaki czas ta cena obowiązywała, do kogo była adresowana (np. tylko do kobiet, tylko do członków programu lojalnościowego). Względem podanej najniższej ceny należy liczyć korzyści wynikające z obniżki (np. -20%), jeśli się o nich informuje.
Więcej informacji znajdziesz w naszym artykule Informowanie o obniżkach cen oraz w Wyjaśnieniach Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK).
Zawierając umowę na odległość, konsumenci (w tym przedsiębiorcy na prawach konsumenta) mają możliwość odstąpienia od niej w ciągu 14 dni bez konieczności podawania przyczyny. Jeśli jednak konsument nie zostanie poinformowany o tym prawie, okres ten wydłuża się o dodatkowe 12 miesięcy. Po odstąpieniu od umowy traktuje się ją jakby nigdy nie została zawarta.
W praktyce oznacza to, że sprzedawca musi zwrócić konsumentowi zapłacone przez niego kwoty. Kwota za towar powinna być zwrócona w całości, chyba że konsument korzystał z towaru w sposób wykraczający poza niezbędne sprawdzenie jego charakterystyki, cech i funkcji, co mogłoby wpłynąć na jego wartość. W przypadku usług, jeżeli konsument wyraźnie zażąda ich natychmiastowego rozpoczęcia, musi zapłacić za świadczenia zrealizowane do momentu odstąpienia.
Sprzedawca jest również zobowiązany do zwrotu kosztów dostarczenia towaru, odpowiadających najtańszej oferowanej w ramach danej transakcji metodzie dostawy.
Jeśli interesuje Cię, jak wygląda prawo do zwrotów w kontekście produktów cyfrowych, zapraszamy do przeczytania naszego artykułu: Czy można zwrócić e-book, kurs on-line lub inny produkt cyfrowy?
W przypadku zakupów w sklepach stacjonarnych, zwrot produktu jest możliwy jedynie za zgodą sprzedawcy, który samodzielnie określa warunki takiego zwrotu.
Zrozumienie zasad wynikających z rękojmi jest kluczowe, zwłaszcza gdy zakupiony produkt nie spełnia oczekiwań klienta. W skrócie, rękojmia to odpowiedzialność sprzedawcy za wady fizyczne lub prawne sprzedanego towaru. Oznacza to, że jeśli zakupiona rzecz nie jest zgodna z umową, na przykład nie ma cech, które powinna posiadać, kupujący ma prawo dochodzić swoich roszczeń.
Jeśli towar nie spełnia warunków umowy, konsumentowi przysługują poniższe możliwości:
Konsument, a także przedsiębiorca działający na prawach konsumenta, ma prawo żądać obniżenia ceny lub odstąpienia od umowy w sytuacjach, gdy sprzedawca:
W przypadku poważnych niezgodności konsument może od razu żądać obniżenia ceny lub odstąpienia od umowy, bez konieczności wcześniejszego domagania się naprawy bądź wymiany.
Odpowiedzialność sprzedawcy trwa przez dwa lata od daty zakupu. Na rozpatrzenie reklamacji sprzedawca ma 14 dni – jeśli tego nie zrobi, uznaje się, że reklamacja jest zasadna. Co ważne, koszty związane z naprawą lub wymianą, a także wysyłką wadliwego produktu, pokrywa sprzedawca.
Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. Ustawa zawiera przy tym przykładowy katalog czynów nieuczciwej konkurencji (w tym wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa, wprowadzające w błąd oznaczenie towarów lub usług, naśladownictwo produktów, utrudnianie dostępu do rynku, nieuczciwa lub zakazana reklama, nieuzasadnione wydłużanie terminów zapłaty za dostarczane towary lub wykonane usługi), nie ma on jednak charakteru zamkniętego, co oznacza, że inne działania również mogą zostać uznane za czyny nieuczciwej konkurencji.
Dla popełnienia czynu nieuczciwej konkurencji konieczne jest łączne spełnienie trzech przesłanek:
Praktyka rynkowa jest nieuczciwa, jeżeli jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształca lub może zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania lub po jej zawarciu.
Przykładem takiej nieuczciwej praktyki może być wprowadzanie konsumentów w błąd, na przykład poprzez organizowanie fikcyjnych promocji. Takie działania prowadzą lub mogą prowadzić do podjęcia przez przeciętnego konsumenta decyzji zakupowej, której w innych okolicznościach by nie podjął.
Wprowadzającym w błąd działaniem może być przykładowo rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji lub rozpowszechnianie prawdziwych informacji w sposób mogący wprowadzać w błąd, które mogą w szczególności dotyczyć:
Za zaniechanie wprowadzające w błąd uznaje się pomijanie istotnych informacji potrzebnych przeciętnemu konsumentowi do podjęcia decyzji dotyczącej umowy, co może prowadzić do podjęcia przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął.
W okresie promocji istnieje podwyższone ryzyko naruszenia zbiorowych interesów konsumentów. Przez taką praktykę rozumie się godzące w ww. interesy, sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami zachowanie, w szczególności:
Cena jest kluczowym czynnikiem przy decyzjach zakupowych konsumentów. Przedsiębiorcy muszą prezentować ceny (w tym jednostkowe) w sposób jasny i umożliwiający porównanie, aby uniknąć sankcji ze strony Prezesa UOKiK i inspekcji handlowej. Ceny w promocjach nie mogą być fikcyjne ani sztucznie obniżone w stosunku do wykreowanych cen regularnych.
Twierdzenie, że produkt jest dostępny tylko przez krótki czas lub na specjalnych warunkach, gdy jest to nieprawdziwe, stanowi nieuczciwą praktykę rynkową. Taka informacja ma na celu skłonienie konsumenta do podjęcia natychmiastowej decyzji zakupowej, ograniczając jego możliwość świadomego wyboru. Działanie to wprowadza konsumenta w błąd, co może prowadzić do zakupu na niekorzystnych warunkach.
Podobną do czasowo ograniczonych promocji praktyką jest sugerowanie, że liczba produktów objętych akcją promocyjną jest ograniczona. Takie działanie wprowadza konsumenta w błąd i może wpływać na jego decyzję zakupową. Przy tworzeniu przekazu reklamowego należy unikać sformułowań, które sugerują ograniczoną dostępność, jeżeli nie jest to zgodne z prawdą.
Dokładne określenie czasu trwania promocji w regulaminie jest kluczowe. Skrócenie promocji bez zachowania regulaminowych wymagań może być uznane za nieuczciwą praktykę rynkową i naruszać zbiorowe interesy konsumentów.
Podczas tworzenia akcji promocyjnej należy zapewnić, aby wszystkie materiały informacyjne były jasne i zgodne z regulaminem promocji. Przedsiębiorca musi rzetelnie informować o cechach towaru już w reklamie, a klient ma prawo do prawdziwych informacji bez konieczności ich weryfikacji w miejscu sprzedaży. Prezes UOKiK uznaje za nieuczciwą praktykę rozpowszechnianie fałszywych informacji, np. twierdzenie, że całość asortymentu jest objęta promocją, gdy regulamin wprowadza ograniczenia.